خسرو شکیبایی چه زیبا میگفت...

تا زنده ای در برابر کسی که به خودت علاقه مندش کردی مسوولی.. در برابر تنهاییش.. در برابر اشک هایش..در

برابر غم هایش..اگر روزی فراموشش کردی دنیا به یادت خواهد اورد..

گاهی باید نبخشید کسی را که بارها اورا بخشیدی و نفهمید!

تا این بار در ارزوی بخشش تو باشد..

گاهی نباید صبر کرد باید رها کرد ورفت تا بدانند اگر ماندی رفتن هم بلد بودی!  گاهی بر سر کارهایی که برای

دیگران انجام میدهی باید منت گذاشت تا انرا کم اهمیت ندانند!

گاهی باید بد  بود..برای کسی که فرق خوب بودنت را نمیداند...

گاهی باید به ادم ها از دست دادن را متذکر شد!

ادمها همیشه نمی مانند یکجا در را باز میکنند و برای همیشه میروند...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: